HOFNER 185 BASS
rok 1964

„Winylowa” wersja popularnego, hofnerowskiego basu 185 ze smukłą, klonową szyjką z otwartymi maszynkami o „perłowych” pokrętłach na główce z czarnym, celuloidowym czołem, firmowym logo 3D i 21-progową, ożyłkowaną, palisandrową podstrunnicą z prostokątnymi „perłowo-szylkretowymi” markerami, przykręconą czterema wkrętami do stosunkowo cienkiego korpusu DC z abachi w całości oklejonego „wężowym” winylem - białym (top) i czarnym (spód), z łączeniem wykończonym plastikową żyłką, z dwoma słynnymi, hofnerowskimi, ceramicznymi minihumbuckerami Staple (Neck zawieszony bezpośrednio w pickguardzie, Bridge za pośrednictwem plastikowej ramki), które wraz z włączającymi je przełącznikami ślizgowymi i układem korekcyjnym (2xV + 2xT + Jack) rozmieszczono na obszernym, udającym laminat, czarnym pickguardzie oraz solidnym, swobodnym, dwuczęściowym, kompensowanym, niklowanym mosiężnym mostkiem o regulowanej wysokości i zbliżonym stylistycznie strunociągiem; 185, wraz z poprzednikami - modelami V2 i 182 były pierwszymi basami solid body Hofnera.