FENDER TELECASTER AMERICAN VINTAGE II '51
nr 2210020
rok 2022

Wierna replika własna fenderowskiego Telecastera wzór '51, z 21-progową, jednoczęściową szyjką z drewna klonowego ciętego z pnia w technologii Flat Sawn, z dedykowanymi maszynkami Gotoha odtwarzającymi historyczne Klusony Single Line i kościanym siodełkiem, przykręconą czterema wkrętami do jednoczęściowego jesionowego korpusu w kolorze Butterscotch Blonde z kompletem jednocewkowych przetworników Alnico III Pure Vintage '51 Telecaster (Bridge z „czarną”, stalową płytą bazową), z jednoczęściowym, mocowanym 5-punktowo, bakelitowym(!) pickguardem i standardowym mostkiem z trzema mosiężnymi, gładkimi siodełkami i strunami zaczepionymi od spodu; chcąc zachować jak największą zgodność z pierwowzorem logo tej gitary naniesiono na lakier główki w postaci klasycznej kalkomanii, do łączenia i regulacji podzespołów użyto prętów z łbami o prostym nacięciu na płaski wkrętak (w latach '50 Fender nie korzystał jeszcze z automatycznych wkrętarek z krzyżowym bitem), numer seryjny odciśnięto na stalowej podstawie mostka, nie zaekranowano też komór układu elektrycznego w korpusie (warto wspomnieć, iż w czasie promocji tej serii pewną ilość Telecasterów '51 sprzedano po cenie 229,90 $, czyli takiej, jaka obowiązywała w chwili debiutu); rodzinę instrumentów nawiązujących do własnej tradycji Fender zainaugurował w roku 1982 serią American Vintage Reissue (AVR), zastąpioną w roku 2018 modelami American Original, cztery lata później wspartymi gitarami American Vintage II; do końca lat '60 Fender, wzorem większości amerykańskich wytwórni gitarowych korzystał z maszynek rodzimego Klusona, były to stosunkowo proste konstrukcje z przekładnią ślimakową o przełożeniu 15:1 chronioną blaszaną pokrywą o karbowanej powierzchni w wariantach No Line, Single Line lub Double Line, i w wykonanich: lewym lub prawym, pojedynczym lub zespolonym (3 on plate), w układzie 3+3 lub 6 w linii, z owalnymi, plastikowymi, ewentualnie metalowymi pokrętłami lub trapezoidalnymi, plastikowymi, zwanymi dziś Tulip albo Keystone, z kołkami o prostopadłych do osi otworach na struny, lub wzdłużnie naciętch, z otworami w osi, a łożyskowanymi tulejami wciśniętymi w czoło główki gitary.