JACEK ZWOŻNIAK
1952-1989

Znany kabareciarz, bard, piosenkarz, gitarzysta, urodził się w roku 1952 we Wrocławiu. Nauki pobierał we Wrocławiu i Olsztynie. W wieku 10 lat za pośrednictwem fal eteru po raz pierwszy zetknął się z publicznością prowadząc cykl audycji radiowych „My nastolatki", ale poważną działalność artystyczną rozpoczął wraz z nadejściem lat '70, początkowo solo (debiut na festiwalu YAPA w Łodzi w roku 1972), później w kabarecie Baba (1975) i w grupie B-Complex (1978). Po roku 1980 aktywnie włączył się w nurt działalności opozycyjnej tworząc swoje najsłynniejsze utwory. Zginął w roku 1989, w wypadku samochodowym w drodze powrotnej z koncertów na żywiecczyźnie. Niestety, z biegiem lat jego postać poszła w zapomnienie, a szkoda, bo stworzył przecież blisko setkę wspaniałych piosenek i winniśmy mu miejsce w Panteonie pieśni opozycyjnej, obok swojego imiennika Jacka Kaczmarskiego (zresztą oprócz imion mieli też inną wspólną cechę - obaj byli gitarzystami leworęcznymi).